Bez bırakma süreci her çocukta farklı ilerler. Ortalama olarak, 18-36 ay arası çocuğun bez bırakmaya hazır olduğunu düşünebiliriz. Çocuğun hazır olduğu kadar, ebeveynin de bu sürece hazır olması önemlidir, çünkü bu süreç sabır ve hoşgörü gerektirir. Ebeveynin kararlı ve istikrarlı olması, sürecin önemli bir parçasıdır. Eğer çocuk altı kirli olduğunda huzursuzlanır, gün içinde 3-4 saat kadar bezi kuru kalabiliyorsa, uyandığında artık yavaş yavaş kuru kalkmaya başladıysa, pantolonunu nispeten indirip kaldırabiliyorsa, basit yönergeleri alabiliyorsa, tuvaleti geldiğini mimikleri ve hareketleriyle size belli edebiliyorsa, çocuğun hazır olabileceğini düşünebiliriz.
Çocuğun tuvalete hazır olduğunu hissettiğimizde, günlük rutinlerine tuvalet olgusunu ekleyebiliriz. Örneğin, oyunlara bez bırakmaya çalışan bir kahraman veya kütüphaneye tuvaletle ilgili kitaplar ekleyebiliriz. Eğitimin ilk kısmı iletişim olup, çiş ve kakanın ne olduğu, tuvaleti neden kullanmamız gerektiği çocuğa basit bir dille anlatılmalıdır. Davranışsal hazırlık kısmında ise, çocuğa tuvaleti nasıl kullanacağı, pantolonu nasıl indireceği, nasıl oturabileceği ve temizliği basitçe anlatmak gerekir. Tuti çocuğa göre hazırlamak için önüne bir basamak koyulabilir. Böylelikle çocuk, hem rahatça inip çıkabilecek hem de oturduğunda ayakları yere temas halinde olacaktır. Rahat oturabilmesi için de klozeti küçültebilir ve varını birlikte seçebilirsiniz. Bu, çocuğu süreç konusunda motive edecektir. Bazı çocuklar klozete karşı çekingen olabilirler. Bu durumlarda, lazımlık kullanımı da iyi bir alternatif olabilir. Ancak, çocuğa lazımlığın bir geçiş aparatı olduğunu, tuvaleti lazımlık aracılığıyla öğrenebileceği anlatılmalıdır.
Tuvalet hazırlığını ve tuvaleti kullanma sürecini oyunlu ve eğlenceli hale getirmek, sürecinizi daha da kolaylaştıracaktır. Gece ve gündüz bezini aynı anda bırakmak önemli bir aşamadır. Gündüz çıkan bezi, gece tekrar takmak, çocuk için kafa karıştırıcı olacağını düşündüğümüzden, bunu önermiyoruz. Gece alt ıslatmalarının önüne geçebilmek için, yatmadan 2 saat önce su alımını minimuma indirmek, yatmadan önce mutlaka çocuğu tuvalete gitmesini sağlamak ve uyuduktan 1-2 saat sonra mutlaka tuvalete kaldırmak etkili olacaktır.
Eğer çocuk, söylenenleri anlamasına rağmen yönergeleri uygulamak konusunda zorlanıyorsa, çocuğun tuvalet eğitimine hazır olup olmadığı tekrar düşünülebilir. Bu süreç, çocuğun tuvalete karşı gösterdiği direncin sebebini unutmadan, bir uzmandan destek alınabilir.